Աւագ Երեքշաբթին պատկերն է արարչութեան երրորդ օրուան, երբ Աստուած երկրի վրայ դալար բոյսեր և պտղատու ծառեր աճեցուց: Աստուած զգալի (նիւթական) ծառերու հետ միասին տնկեց նաև իմանալի (հոգևոր) ծառեր՝ արդարներու ու սուրբ մարգարէներու դասերը, ինչպէս կը վկայէ Ս. Պօղոս առաքեալը. «Աստուած ընտրեց մեզի Քրիստոսի միջոցով նախքան աշխարհի արարումը» (Եփես. 1:4):
Աւագ Երեքշաբթին նաև երրորդ ժամանակաշրջանի խորհուրդը ունի, երբ ջրհեղեղը ողողեց ամբողջ աշխարհը, և Աստուած մարդկանց լեզուները խառնելով՝ անոնց տարածեց աշխարհով մէկ (Ծննդ. 7-11):
Աւետարանական Տասը կոյսերու առակը (Մատթ. 25:1-13) հինգ իմաստուն և հինգ յիմար կոյսերու պատմութեամբ կը պատգամէ պատրաստ ըլլալ Տիրոջ Գալստեանը:
Աւագ Երեքշաբթի, երեկոյեան ժամերգութեան ընթացքին եկեղեցւոյ ատեան դուրս կու գան տասը մանուկներ: Անոնցմէ հինգի ձեռքներուն վառուող մոմեր կան, որոնք կը խորհրդանշեն իմաստուն կոյսերը, իսկ միւս հինգի հանգած մոմերը կը խորհրդանշեն յիմար կոյսերը:
