Բուն Բարեկենդան

Սովորաբար Բարեկենդան կը կոչուի շաբաթապահքերու և Մեծ Պահքի նախընթաց օրը: Բարեկենդանին կը թոյլատրուին չափաւոր վայելքներ, խրախճանքներ, խաղեր և ուտեստներ` ի հետևութիւն Եղիային ուղղուած հրեշտակի խօսքին. «Ելիր, կեր, որովհետև երկար ճանապարհ պիտի երթաս» (Բ Թագ. 19:7): Պահքերուն (բացառութեամբ օրապահքերուն) նախորդ օրերը կը կոչուին «Բարեկենդան», իսկ Մեծ պահքի Բարեկենդանը կը կոչուի Բուն Բարեկենդան, որ կը նշանակէ բարի կենդանութիւն, այսինքն` բարի և երջանիկ կեանք. այս իմաստը ամփոփուած է Բուն Բարեկենդանի խորհուրդի մէջ, որ Մեծ Պահքի առաջին Կիրակին է և կը պատկերէ մարդու դրախտային երանաւետ կեանքը: Այս խորհուրդը կ՚երեւի նաեւ սնունդի օգտագործման մէջ, քանի որ Բուն Բարեկենդանը կենդանական և ճոխ ուտելիք գործածելու վերջին օրն է: Բարեկենդանը մարդու երջանկութեան յիշատակն է, որ դրախտի մէջ կը վայելէին Ադամն ու Եւան: Ան նաև դրախտային կեանքի օրինակն է, ուր մարդուն արտօնուած էր ճաշակել բոլոր պտուղները՝ բացառութեամբ բարիի և չարի գիտութեան ծառի պտուղէն, որ պահքի խորհրդանիշն է: Բարեկենդանը առաքինութիւններու արտայայտութիւն է: Այդ օրը մարդիկ սուգէն կ՚անցնին ուրախութեան, չարչարանքէն` խաղաղութեան: Այս ընկալմամբ է, որ իւրաքանչիւր քրիստոնեայ հոգիի խոնարհումով, ապաշխարութեամբ, պահքով և ողորմութեան յոյսով կը սկսի Մեծ Պահքի ճանապարհը: